تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
بسم اللّه الرحمن الرحیم
تقرّب به خدا در پیروی اهل بیت(ع) 1
اطاعت اهل بیت(ع) اطاعت خداوند است
تقرب به خداوند بزرگ وعبادت واطاعت پروردگارمهربان فقط ازطریق ائمه طاهرین- علیهم افضل الصلوه المصلین- میسّر است؛ چون که آنان این راه مستقیم رابه روی ما گشوده اند، ورا تشرّف به پیشگاه حضرت احدیّت، وکیفیت بندگی وعبادت خداوند رابه ما آموخته اند. ائمه معصومین(ع) وحی وشریعت اسلام می باشند، وهمچنین مبین احکام وحدود، وروشنگر معارف اسلام عزیز می باشند وبهترین رابط بین انسانها با معبود وپروردگاربزرگ هستند.
در زیارت جامعه می خوانیم که حضرت هادی می فرماید:
شما (اهل بیت رسول خدا)نور خوبان، هادی نیکان، وحجّتهای خداوند جبّار هستید.خداوند به شما آفرینش را افتتاح نمود( چون اول ارواح شما را آفرید)ونیز به شما پایان می بخشد. کسی که ازشما اطاعت کند همانا از خداوند اطاعت کرده، وهرکس از فرمان شما سرپیچی کند از فرمان خدا سرپیچی نموده است.
الگوی نمازگزاران 1
زین العابدین(ع) اسوه متعبدان
نماز بهترین وسیله تقرب به بارگاه حضرت احدیّت است. نماز، عالی ترین وسیله برای عبادت است که می توان بدان وسیله به درگاه خداوند احدیّت باریافت. اقامه نماز عالی ترین شعار انبیاء واولیاء است.
نماز سنبل عبادت وطاعت حضرت واجب الوجود است، که با چیزی بهتر ازنماز نمی توان خداوند راپرستش نمود.
فاطمه دختر امیرالمومنین(ع) مشاهده کرد که: حضرت علی بن الحسن(ع) ازکثرت عبادت وطاعت خداوند، رنجور وناتوان شده. پیش جابر بن عبدالله انصاری رفت، وگفت: ای جابر! تو ازصحابه پیامبری، ما را بر امثال تو حقّی است( یعنی به برکت جدّم وپدرم پیامبر وعلی-علیهماالسلام- مشرف به اسلام شدید) اگر ببینید یکی از ما خود را از کثرت عبادت وپرستش خدا، ناتوان کرده است، اورا تذکّر دهید تا اقلاً جان خویش را حفظ کند. علی بن الحسین ،خود را رنجور کرده ،پیشانی ،وزانوان، وکف دستهایش از کثرت عبادت پینه بسته است جابر (اطاعت کرد) وبه خانه آن حضرت رفت. درجلو درخانه، حضرت باقر (ع) با چند پسربچه از بنی هاشم ایستاده بودند. جابر در راه رفتن آن حضرت دقیق شده وگفت: این راه رفتن رسول خدا(ص) است عرض کرد: آقازاده شما کیستید؟ فرمود: من محمدبن علی بن حسینم، جابر شروع به گریه کرد وعرض کرد- پدرم به فدای تو باد- نزدیک من بیا! آن سرور جلو آمد جابر دکمه های پیراهن امام باقر(ع) را باز کرد ودست بر سینه مبارکش گذاشت، شروع به بوسیدن نمود وصورت برسینه آقازاده نهاد وگفت: از طرف پیامبر(ص) به تو سلام می رسانم. به من فرموده این کارها را بکنم( سینه ات را ببوسم، دست وصورت بر سینه ات بگذارم وبر تو ازآن حضرت ابلاغ سلام کنم) وبه من فرمود:
جابر توزنده می مانی تا یکی از فرزندان را به نام محمد ببینی. او علم را می شکافدشکافتنی، وتوزنده می مانی تا نابیناشوی، سپس او تو رابینا خواهد کرد.
جابرعرض کرد. از پدرت برای من اجازه بگیر! حضرت باقر(ع) به پیش بزرگوارش رفت، عرض کرد: پیرمردی بامن چنین وچنان کرد. فرمود: نور دیده من! اوجابر بن عبدالله انصاری است، بگو! واردشود. جابر وارد شد. چشمش در محراب به حضرت زین العابدین (ع) افتاد که عبادت پیکر مبارکش را درهم شکسته بود. علی بن الحسین(ع) به احترام جابر از جا حرکت کرد. مختصر احوالی از او پرسید ودرپهلوی خودجایش داد. جابر عرضکرد: یابن رسول الله! مگر نمی دانی خداوند بهشت را برایشما ودوستانتان خلق کرد وجهنّم رانیز برای دشمنان شما؟ پس این چه جدّ وجهداست که خودرابه زحمت انداخته ای؟ حضرت فرمود: جابر! مگر پیغمبر را ندیده ای، بااین که خداوند در قرآن نسبت به آن جناب فرموده:«گناه گذشته وآینده تو راآمرزیدم» -پدرم فدای پیغمبر – باد آن قدر عبادت کرد تا پا وساقهای مبارکش ورم کرد.عرض کردند: شما با این مقام باز این قدر عبادت می کنی؟ آن حضرت فرمود: آیا بنده سپاسگزار خدانباشم؟.
جابر فهمید که گفتارش درآنحضرت موثر نیست تا که از روش خودبااین رنج وزحمن بکاهد.عرض کرد: یابن رسول الله! پس جان خود راحفظ کن! زیرا ازخانواده ای هستی که بلا وگرفتاری به واسطه آنها دفع می شود، باران به برکت ایشان نازل می گردد. فرمود: جابر!
من از روش پدر وجدم محمد وعلی- صلواه الله علیهما- دست بردار نیستم. وپیروی آنها را می کنم، تا به دیدارشان نائل گردم.
جابر به کسانی که حضور داشتند گفت: به خداقسم در اولاد پیامبران کسی را مانند علی بن ااحسین(ع) نمی بینم مگر یوسف پیامبر وسوگند به پروردگار فرزندان علی بن الحسین(ع)بهتر از فرزندان حضرت یوسف هستند؛ زیرا درمیان فرزندان ای آقا کسی است که زمین راپراز عدل وداد می کند بعد از اینکه ظلم وجور روی آن را فراگرفته باشد.
امام سجاد(ع) مشرف به مرگ می شد؟
در خضوع ورهبت حضرت زین العابدین علی بن الحسین- علیهما السلام- نوشته اند: وقتی که به نماز می ایستاد ودر قرائت«فاتحه الکتاب» به«مالک یَومِ الدین» می رسید، آن قدر تکرار می کرد، تا مشرف به مرگ می شد.
بلی، وقتی مقام وعظمت حضرت باری تعالی برشخصیّتی بزرگوار چون حضرت علی بن الحسین(ع)مکشوف ومشهود باشد. جادارد، در مقابل آن مالک وپادشاه جهانیان، این حالت را پیدا کند، وآنقدر نام نامی معبود خویش را(مالک یوم الدین) یادکند وتکرار کند که تانزدیک شود جان از کالبد تهی کند وتربیتمان نماید که ما نیز درعبادت خدا ازخود بی خود شویم.
زین العابدین(ع) هنگام گفتن آیه کریمه« اِنّی اَنا الله»
عارف ربّانی فیض کاشانی،در کتاب حقایق خویش، آورده است: حضرت سجاد(ع) درهنگام نماز رنگ صورتش تغییر می کرد.وسر از سجده برنمی داشت تا هنگامی که عرق پیشانی مبارکش را فرا می گرفت. هنگامی در نماز، حالتی به آن جناب عارض شد وغشوه ای به او دست می داد که برزمین افتاد. چون به هوش آمد، علّت این پیش آمد را پرسیدند؟ فرمود: پیوسته این آیه مبارکه را بازبان قلبم تکرارکردم، تا همان آیه را اززبان گوینده آن استماع نمودم، که اندامم تاب دیدار او رانداشته ازخود بی خود شدم، گفته اند: زبان امام سجاد(ع) در این حال مانند شجره طور بودکه می گفت:« انّی اَنا الله ».
در نــــمـــــــازم خــــــــم ابــــروی تـــو تــایــــــاد آمــــد حـالــتـــی رفت که مــحـــــراب به فریــاد آمــد
ازمن اکنـــون طـــمــع صـــبــــرودل وهـــوش مـــدار کــان تــــحمّــل که تو دیـــدی همـه بربـــادآمــد
سعادتمند ترین مردم کیست؟
دنیای مادّی همه چیز را در زرق وبرق عالم وجود می نگرد، که به محض احساس کمترین کمبود ونقصان، دادش بلند وبه اعتراض واشکال می پردازد. اینک بنگریم پیامبرخاتم(ص) چگونهانسانهای برجسته وسعادتمند را توصیف می فرماید:
خوشبخت ترین مردم درنظرمنمومنی است که:متهلّقاتش کم، ولی ازنمازش حظّ وبهره زیادیببرد. روزی اوبه حد کفاف باشد وبا آن بسازد تا به لقای خداوند خویش نائل آید. وخدای را به خوبی عبادت وپرستش نماید. ودرمیان مردم گمنام باشد. وقتی مرگش فرارسید. ارثش کم باشد. وگریه کنندگان اندک وانگشت شمارباشد.
براهل ایمان بشارت باد، که اگر حظّ وبهره آنان از دنیا کم است مغبون نیستند، حظّ وافر ونعمتهای بهشت جبران همه کمبودهای دنیای آنان را می نماید.
1- برگرفته از کتاب نماز ازدیدگاه قرآن وحدیث نوشته: سیدحسین موسوی
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
